14- به احترام تن بی سر پدرش، عنوان ندارد

" بسم رب رقیه " 

 

گر دخترکی پیش پدر ناز کند/ گره کرب و بلای همه را باز کند

 

انگار رقیه(س) بر خلاف سن و سالش از همه بزرگتر بوده است. 

رقیه بی تابی میکند، مینشیند، برمیخیزد و بر سر و صورت خود می کوبد و صدای پدر در جانش میپیجد 

شنیدن همین ندا، عروج رقیه را محرز میکند. درد و غم رقیه تمام شد و با سکوت او انگار خرابه آرام گرفته است.

تا امشب رقیه بود که خواب را از چشم یزیدیان گرفته بود، آغازگر راهی بود که پایانش مشقت و خفت یزیدیان است و حالا نوبت ماست. ان شاءالله با ظهور مولا 

 

دختر که زمین خورد ز گیسو نکشیدش / بی ناز کشی های پدر پا شدنی نیست 

 

+الهی بالرقیه -سلام الله علیها- 

الهی بالرقیه -سلام الله علیها- 

الهی بالرقیه -سلام الله علیها- 

الهی بالرقیه -سلام الله علیها- 

الهی بالرقیه -سلام الله علیها- 

.

.

.

.